deadline

uparcie odliczam dni
opóźnienia znanego z poczty polskiej
polskich kolei państwowych jebanej
autopsji

skaczę po schodach jeżdżę na rowerze
rozwiewam włosy połykam
wiatr i kawałki drutu

bezskutecznie

czas płynie na moją niekorzyść

droga krzyżowa

ja nie miewam koszmarów
kosteczki palców bieleją
czystą nienawiścią
panna w podartym welonie 
kroplami róży spływają uda

ty nie budzisz się w nocy
bez powodu przecinasz powietrze
pieprz - już nie pali
z gardła wychodzi
każde małe kłamstwo 

kobieta wyzwolona upadła
twarzą prosto w błoto
domysłów

DINKS

na trudniejsze pytania 
odpowiadam za ciebie 
nie zechcesz dzielić się 
niebem 

rozmnażanie zostawmy królikom 

od poniedziałku do piątku 
po dwie godziny dziennie 
cholernie ci się należę 

podwójny dochód - ironio 

nikt nas nie nauczył 
miłości za darmo

(nie)przyzwyczajenie

codziennie od początku 

zamykam oczy - ty 

uczucia na wersy dzielę 

nic niewarte słowa 

jak bez(sens) 

jeszcze pachnę majem 

dzisiaj wczesna jesień 

rozbiera na kawałki listy 

porywa wiatr czas 

nie płynie po kolei 

łykam cardiamid może zabije 

szybciej serce 

arytmia poranków - choroba zawodowa 

małżonków

erotyk małżeński

kochasz mnie bezpiecznie
po ciemku
skóra jest gładsza
nie widać rozstępów po ciąży

bardziej ci byłam ponętna
za parawanem sukienki

linką jak prezent wstążką przewiązana

odwracam oczy
nie dostrzegasz
naderwanych ścięgien duszy

dwa światy

najbardziej cenisz spowiedź 

grzechów cudzych 

szeptaną na ucho 

matce kościołowi 

czuwania czy pielgrzymki 

nie cieszą tak 

dogłębnie 

miałam sen 

niebo zasnute pajęczyną 

kabelków 

ziemia 

pod czujnym okiem 

kamer boga ojca

wiwisekcja

nie lubię zasypiać 

przeczuwam 

we śnie liżesz moje myśli 

perwersją bez - 

sennie 

twoich rąk nie czułam 

miesiące 

nie - wolno 

odgarniać prześcieradła 

marzennie 

stosunkowo 

przeklinam empatię

maria magdalena

mógłbyś chaos uspokoić 

anielsko zbłękitnieć poświatą 

jarzeniówki 

plączesz w marzenia 

otulona skrzydłami kaftana 

bezgrzesznie cudzołożna 

szukam pokuty 

modlitwą strzykawki

księżniczka

nie klęknę więcej 

pokornie naga 

nauka płynie w rytm 

uderzeń bata 

o twoje ramiona 

połamałam paznokcie 

spokój 

na ziarenkach grochu

przepatrz

wszystko dostaniesz 

jednak 

dłoni nie starczy 

obejmij oczyma 

wejdź głębiej 

zbyt szorstko 

palcami rozrywasz 

piksele 

za - boli 

bardziej nie mogę 

zwilgotnieć 

w internecie

Safona

pijana 

zataczam się w sobie 

próbując omijać 

mlecznobiałe krople 

światła 

palce podzielone pierścionkami 

rozrywają od środka 

broczę 

sokiem z truskawek

american dream

szczurołap z wąsikiem 

toksoplazmozą 

łasi się do nogi 

bramkarza 

wstęp za okazaniem zielonej karty 

szczepień 

mruczando na kanapkę 

salami pomidor 

przerwane kopniakiem 

ropa w lewym oku utrudnia 

spoglądanie z wyżyn 

bujanego fotela 

rasistowskie psy 

łańcuchowe 

za miskę suchej karmy

Wino w ciszy

Zawsze mi się wydawało, że mnie to nie dotyczy, ale dziś po południu pościel w moim łóżku pachnie obcą kobietą, a Ty śpisz nagi i bezbronny, jak dziecko. Kasztanowe włosy opadają na twarz, zakrywając coraz wyraźniejsze zmarszczki, z lekko rozchylonych warg sączy się strużka śliny. Tylko ślady zębów na szyi i torsie burzą niewinny obrazek. Jak widać,nie opłaca się wracać szybciej do domu. 

Na stoliku butelka wina, ale po kieliszek muszę się wybrać do kuchni. Wam nie były potrzebne. Delikatny, chilijski Tillion powoli napełnia czaszę. Nie lubię alkoholu. Nie w samotności. Mimo to piję – szybko, jak wódkę, ignorując wszystkie święte zasady. Barwa? Bukiet? W diabły! Blady, fiołkowy odcień nie zachwyca. Truskawkowe i wiśniowe nuty kojarzą się jednoznacznie. Aromat wina na chwilę przyćmiewa zapach perfum i potu. Niestety, kiedy odsuwam kieliszek, na nowo atakuje mnie zmysłowa mieszanka ambry i neroli. Jeszcze jeden. Już wolniej, choć smak budzi obrzydzenie. 

Pozwalam myślom płynąć. Kim była? Żoną jednego z tych chronicznie zmęczonych pracoholików, o których tyle mi opowiadałeś, gdy jeszcze mieliśmy czas, by zjeść razem kolację? A może nastolatką poznaną w gabinecie? Jednorazowy wybryk, czy dłuższa znajomość? Czysty seks, czy coś trwalszego? Kobieco próżna od podstaw tworzę jej twarz, ciało i osobowość. Uczę ją ubierać się inaczej, niż ja. Myśleć i czuć na opak. Daję energię i szaleństwo pierwszej młodości. Niech tylko nie jest podobna. Pozwalam sobie wierzyć, że pojawiła się tylko po to, by dać Ci chwilę wytchnienia od okowów starego, dobrego małżeństwa. Łyczek znienawidzonego wina utwierdza w przekonaniu, że się nie mylę 

Powinnam być wściekła. Zamiast tego zastanawiam się, jak Tillion skomponował się z jej smakiem, mimowolnie szukam wzrokiem jakiejś zapomnianej rzeczy. Nic. Tylko zapach i ślady po ukąszeniach. Biorę butelkę i przesiadam się bliżej - na brzeg kanapy. „Nieprzepisowo” trzymany kieliszek ogrzał się, przez co trunek smakuje gorzej. Nic to. Tuż obok, ledwie parę centymetrów od mojego uda, leży Twoja dłoń. Ta bliskość staje się czymś kluczowym. Jesteś na wyciągnięcie ręki, a jednocześnie tak cholernie daleko. Ciepło bijące od Twojego ciała sprawia, że czuję się jeszcze bardziej skrzywdzona i samotna. Przed oczami obrazki rodem z taniego filmu porno. Na każdej migawce inna twarz, inne ciało. Piękno i świeżość lolitki, ustępują pewności siebie i doświadczeniu cudzej żony i matki, a tą zmienia po chwili panienka w lateksowym wdzianku i z kajdankami w ręku. 

Fantazje uświadamiają mi, jak bardzo popadliśmy w rutynę: śniadanie o wpół do siódmej, na ósmą do pracy, sześć godzin w Poradni, o trzeciej obiad odgrzany z poprzedniego wieczora, bo ja jeszcze w pracy, moje powroty późnym popołudniem. Jakiś film, na którym i tak zasypiałam. Zaplątani w pajęczynę podobnych dni, zabiliśmy w sobie ciekawość i namiętność. Wydawały się mało ważne – w końcu małżeństwo nie powinno opierać się tylko na seksie. Tylko, że praktycznie żadnej z tych „scenek” nie było w naszej sypialni... Moja wina? 

Dolewam wina kolejny, ostatni już raz. Piję tak, by każda nuta – czy to w zapachu, czy w smaku – raz na zawsze wryła się w pamięć i była przypomnieniem mojej porażki. Pustą butelkę odkładam cichutko na stolik, kieliszek myję i chowam do szafki. Z komody zabieram rzeczy, które wystarczą może na tydzień. Dość czasu, by przemyśleć pewne sprawy. Kilka słów na wyrwanej z zeszytu kartce znajdziesz zaraz po przebudzeniu na poduszce. Zamykając drzwi mieszkania słyszę zaspane: „Kochanie?” 

***

oblizuję wargi 

wspomnienie wczorajszej kolacji 

pamięć zapachowa parzy zmysły tęsknotą 

do żywego ciała zdarłam paznokcie 

oskrobując patelnię z resztek 

teflonu 

za dziewięć kilo 

będę Paris Hilton

niewolna

który skrzywdziłeś 

palce wyłamałeś 

skundlonej brudnej śmierdzącej 

rozpustą 

na klęczkach błagaj 

pocałuj

błękitna

palce otulone lateksem 

plądrują kostnicę 

ciała 

różowy skrawek dla kota 

proszę nie dotykać 

eksponatów 

kroplami krwi wypływają marzenia

przez dziurkę od klucza

M. 

kropla krwi z wargi 

pomadka z policzka 

miód z powrotem w szafce 

okno na oścież 

wiatr zabije zapach 

kawy z mlekiem i seksu 

nawet podłogę wytarłeś 

szum wody w łazience 

nierówna walka 

mydła nivea i perfum teen spirits 

wychodzisz 

z szafki na palec 

wędruje złota obrączka

samotność

nigdy więcej 

piwa seksu czekolady 

oddam w dobre ręce 

zawiedzione nadzieje 

tak bym chciała powiedzieć 

żartujesz 

to nie moje

litania inkwizycyjna

W Twoje imię wypalili mi oczy
Nie skazi Cię zło pornografii
Udziel mi, Panie, dość siły
Bym mogła Cię wielbić ze ślepą ufnością

W Twoje imię obcięli mi dłonie
Nie skazi Cię zło samogwałtu
Udziel mi, Panie, dość siły
Bym mogła się złożyć ufna w Twoje ręce

W Twoje imię wyrwali mi język
Nie skazi Cię zło wulgarności
Udziel mi, Panie, dość siły
Bym mogła, choć w duszy, śpiewać Ci psalmy

W Twoje imię gwałcili mnie strażnicy
Nie skazi Cię zło namiętności
Udziel mi, Panie, dość siły
Bym nadal mogła Cię kochać